برخلاف باور عمومی، بسته بندی پلاستیکی همیشه بدترین انتخاب از نظر محیط زیست نیست. در واقع پلاستيک مزايايي دارد اما مانند سایر مواد همچون شيشه، سازگار با محيط زيست نيست.
در حالی که هر دو مواد (شیشه و پلاستیک) قابل بازیافت هستند، در واقعیت بیش از چهل درصد از پلاستیک ساخته شده، هر ساله بازیافت می‌شود، این در حالی است که تنها بیست درصد از ظروف شیشه ای بازیافت می‌شوند. این مزیت و سایر مزایای پلاستیک از مباحثی است که در این مقاله به بررسی آن پرداخته ایم. با سپیدارکارتن همراه باشید:
بقایای پلاستیک یک تهدید بزرگ است
تحقیقات زیادی روی تاثیر پلاستیک بر روی محیط زیست صورت گرفته است و بدون شک یک معضل بزرگ پیش رو ضایعات بسته بندی است. بقایای پلاستیک تهدید بزرگی برای سیستم زیست محیطی ما، پر کردن اقیانوس ها و مسمومیت حیات وحش است. با این وجود، تولید کنندگان در بسیاری از موارد، پلاستیک را انتخاب می‌کنند نه شیشه را. چرا اینطور است؟ همانطور که معلوم است، تنها دلیل آن صرفه جویی نیست.
پلاستیک انعطاف پذیرتر از شیشه است
همانطور که انتظار می‌رود عوامل زیادی برای تصمیم گیری در مورد بسته بندی یک محصول باید مورد توجه قرار گیرد. مواردی مانند شکل، وزن، بازیافت پذیری و هزینه. به عنوان مثال، صنعت مواد غذایی را در نظر بگیرید، جایی که که پلی اتیلن ترفتالات (PET) و دیگر ظروف پلاستیکی هنوز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از بزرگترین مزایای پلاستیک انعطاف پذیری آن است. در حالی که شیشه می‌تواند طیف وسیعی از محصولات مختلف را شکل دهد، پلاستیک دارای امکانات بیشتری است. به غیر از بطری ها، پلاستیک را می‌توان به راحتی به شکل های مختلف، مانند قوطی، سینی و قالب ها در آورد.
حمل و نقل و نگه داری پلاستیک
علاوه بر این، بسته بندی پلاستیکی عموما فضای کمتری نسبت به شیشه اشغال می‌کنند، و اجازه می‌دهد که محصولات بیشتری در یک اتاق نگه داری شود. علاوه بر این پلاستیک بسیار سبکتر از شیشه است، مصرف کنندگانی که به صورت عمده خرید می‌کنند، بسیار از آن استقبال می‌کنند. در نتیجه، مسئله وزن و فضای اشغالی یک مشکل بزرگ از دیدگاه لجستیک است، زیرا در صورت کوچک و سبک بودن بسته بندی ها، تعداد بیشتری را می‌توان در یک کامیون بار کرد.
پلاستیک انرژی کمتری را برای بازیافت نیاز دارد
سپس مسئله بازیافت پذیری پیش می‌آید. هر دو ظروف شیشه ای و پلاستیکی قابل بازیافت می‌باشند، اما در واقعیت بسته بندی شیشه ای کمتر از بسته بندی پلاستیکی بازیافت می‌شود. چرا؟ از آنجا که شیشه به طور کلی نیاز به انرژی بیشتری برای بازیافت دارد. موسسات بسته بندی شیشه خاطر نشان می‌کنند که به طور متوسط بازیافت شیشه، 66 درصد از انرژی مورد نیاز برای تولید شیشه های جدید را نیاز دارد این در حالی است که پلاستیک فقط به 10 درصد انرژی، برای تولید پلاستیک جدید نیاز دارد.
نتیجه
این به این معنی نیست که بسته بندی پلاستیکی همیشه بهترین انتخاب برای تولید کنندگان است. هر محلی که آن را قرار دهید، پلاستیک یک محصول سمی از خود بر جا می‌گذارد که بی تردید بر محیط ما تاثیر می‌گذارد. واضح است که جامعه به طور کلی، و به ویژه دنیای بسته بندی ، نیاز به چندین قدم رو به جلو برای حل مشکلی به این بزرگی دارد.
